20 Mayıs 2013 Pazartesi

Küfürbazlık Bize Kimden Miras?



Küfürbazlık Bize Kimden Miras?


Zübeyde Şakar
Ey dilim!...
Sen benim hem servetimsin hem felaketim.Beni bahtiyar eden de sensin, berbat eden de!...
(Hz Mevlana)

Toplumumuzda ahlaki çöküntünün giderek derinleştiğinin farkında mısınız ? bu çöküntünün sebeblerini saymaya kalksak bitiremeyiz belki ama bir tanesi var ki görmezden gelemedik aldırışsızlık edemedik; bu ağızlara sakız olmuş, bir veba gibi virüs gibi yayılan küfürlü ve argo konuşmalar. Eğitim fakültesinde eğitim (!) gören gençlerin yanından geçerken duyduğum birkaç cümle kulağıma çarptı, kalbimi yaraladı. 

Duyduğum kelimeleri sarfeden bu ülkenin evlatlarını eğitip öğretmeye namzet geleceğin öğretmen adaylarıydı. Bu ülkenin öğretmeni nasıl ki öğrencisi nasıl olsun diye geçirmeden edemedim içimden. Bu cümeleri kuran ve ardından rahatlıkla gülen bu insanlar hiç de umud vaad etmiyordu maalesef.

İnsan dilinin altında gizlidir.” sözü ne kadar güzel bir Kelam-ı Kibardır. İnsan konuşunca nasıl biri olduğunu ele verir. Böylesi konuşmalara alışan ve nasıl çirkin bir şey söylediğinin farkında bile olmayan, ALLAH’ın zikri ile meşgul olması gereken diller ateş saçıyor, cehenneme yakıt olmak istercesine pervasızca laflar ediyor.

Ağızdan çıkan her bir sesi , kelimeyi kaydeden Kiramen Katibin de unutulmuş, her sözden hesaba çekilecek oluşumuz da. İnsanlar bütün hırsını ve hıncını iğrenç kelimeler söyleyerek çıkarıyor bir diğerinden. Ve maalesef toplumumuzda bunun belirli bir yaş sınırı da yok eğitim düzeyi de ; yaşlısı, genci, çocuğu; eğitimlisi eğitimsizi; şehirlisi, köylüsü; bekarı, evlisi ; erkeği ve kadınıyla insanlarımız -tabiri caizse- ağzının fermuarını yeterince çekemiyor.


Her fırsatta küfürler, hakaretler ederek hırstan yanan içine su serpen,şakasına dahi müstehcenliği bulaştıran, argo kelimelerle cümlelerini kirleten şahsiyetlerin maalesef beyni ile bel altı yer değiştirmiş , yapacağı tek şey kötü kelimeler sarfetmek ve bayağı bir seviyeye düşmek olmuştur. Ve maalesef ALLAH’ın nefretini kendine celbetmek bu yollarla oluyor.

Rasul-i Kibriya Efendimizin şu buyruğu bunun tescili; Çirkin hareketler yapan, çirkin sözler söyleyenden Allahü teala nefret eder.) [Tirmizi]


İzlediğimiz basit bir videonun veya sosyal paylaşım sitelerinde dahi en basit bir paylaşımın altında küfürler görmek, birbirini aşağılamak , birbirine hakaret etmek , hatta birbirini kafirlikle itham edecek kadar gözü dönmek çok olağan artık. Küfürlü konuşmayı kendini kanıtlama sayan sakat bir zihniyetin çocuklarıyız ne de olsa. Daha küçücük yaşlarda “ söv bakayım amcalara” deyip sonra da kahkahayla gülen koca koca adamların ahlaki gelişimini bir yana bırakırsak zihinsel gelişmişliğinden dahi şüphe etmemiz gerekmez mi?


Konuşmalarımızda ölçülü olmamız gerektiğini vurgulayan bir çok Ayet-i Kerime, Hadis ve Sahabe yaşayışından örnekler vardır. Nisa suresinin 148. Ayetinde “ALLAH kötü sözün açıkça söylenmesini sevmez” buyurur.


Gene Tahrim suresinin 6. Ayetinde "Ey inananlar! Kendinizi ve ailenizi, yakıtı insanlar ve taşlar olan ateşten koruyun. Onun başında, iri gövdeli, sert tabiatlı, Allah'ın emirlerine karşı gelmeyen ve emredildiklerini yapan melekler vardır."buyurur Rabbimiz.


Efendimiz’in (sav ) konuyla alakalı hadislerinden bazıları şöyledir ;

"Kim bana çene kemiklerinin arasındaki lisanını, bacaklarının arasındaki ırzını korumayı tekeffül (garanti) ederse, ben de onun için cenneti tekeffül ederim" (Buhari c. 7. s. 184).


"Müslüman o kimsedir ki,diğer müslümanlar onun dilinden ve elinden emin dir (selamettedir)"(Buhari,Müslim,Ebu davud,Tirmizi,Nesai)


“Birbiriyle sövüşen iki kimsenin söyledikleri şeylerin günahı, kendisine sövülen haddi aşmadığı sürece ilk sövmeye başlayan kimse üzerinedir.” (Müslim, Birr, 68)



“Müslümana sövmek fısktır. Onunla çarpışmak ise küfürdür.” (Müslim, 1/325)


“Bir kişinin Müslüman’ın şerefine dil uzatması büyük günahlardandır. Bir sövmeye iki sövme ile karşılık vermek büyük günahlardandır.” (Camiü’s-Sağir, 3/3491)


“Biri sana dil uzatır ve sende olmayan bir kusurla seni ayıplarsa, sen onu sahip olduğu kusurla dahi ayıplama. Onu, günahı kendine, sevabı sana olduğu halde terk et. Kimseye asla sövme.” (Camiü’s-Sağir, 1/66)


“Allah’ın mü’min kulu kızdığında zulmetmez. Sevdiği kişi için günaha girmez. Kendisine emanet edilen şeyi zayi etmez. Haset etmez. Başkasının şerefini lekelemez. Etrafına sövüp saymaz. Şahidi bulunmasa da, üzerindeki hakkı itiraf eder. Başkasına kötü lakap takmaz.” (Camiü’s-Sağir, 2/1375)


Unutulmamalıdır ki her günahta küfre giden bir yol muhakkak vardır. Ve gene her günahta tevbeye giden yol da vardır. Seçim bize ait. Ağzımızdan çıkan her sözü bir kuyumcu hassasiyetiyle tartarak söylemeliyiz.

Arı gibi bal yapacağımıza yılan gibi zehir akıtmak neden? Müslüman müslümanın kardeşidir. Onun anne , bacısına küfretmesi sövüp sayması ne kadar iğrenç ve fuhşiyata kapı aralayan bir iştir. İslam edep , haya , ahlak dinidir.

Ben müslümanım diyen böyle olamaz!.…

Kaynak : Risale Ajans

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder