Oruç tutanlara saygı gösteren kişi

Oruç tutanlara saygı gösteren kişi

 

 

Bir mübarek Ramazan günü, Mecusinin birinin çocuğu, elinde ekmekle sokağa çıkar. Bu hali gören çocuğun babası, kolundan tuttuğu çocuğuna, eve girmesini ihtar eder ve der ki :

 

 

 

- Oğlum, ayıptır! Müslümanlar bugün oruçludur. Biz Mecusiyiz, ama oruçlu Müslümanlar karşısında böyle aşikare yiyip içmek doğru değil. Terbiye ve edep kaidelerine aykırıdır. Bundan sonra yemeklerini, Ramazan ayı çıkıncaya kadar, evin içinde kimse görmeyecek şekilde ye....

 

 

Aradan zaman geçer. Her fani gibi bir gün gelir, ateşe tapan Mecusi ölür. O şehrin abid ve zahidleri, bu Mecusi'yi rüyalarında Cennette görürler.

 

Kendisine:

 

- Sen bir Mecusi idin. Allah'a şirk koşar, ateşe tapardın. Nasıl oldu da Cennet'e kabul edildin? derler. Adam şöyle cevap verir :

- Doğru söylüyorsunuz. Ben bir Mecusi idim. Fakat ölüm bana erişip Azrail ruhumu kabzetmeye geldiğinde, Allahü Teala Hazretleri, Azrail'e: «Kulumun ruhunu küfür üzere iken alma, ona hidayetim erişsin, ondan sonra iman üzere kabzeyle!» diye Emretmiş. Ben de tam o sırada «La ilahe illallah Muhammedün Resulullah» diyerek iman ettim. Sonra da ruhumu Azrail'e teslim eyledim.


 

- Benim bu iltifata ermemin, son anda hidayete girmemin sebebine gelince: Bir Ramazan günü, ben, çocuğumu Müslümanlar arasında alenen yiyip içmekten menetmiştim. Allahü Azimüşşan benim bu hareketimden son derece razı olmuş ve: «Madem o benim oruçlu kullarıma ve Ramazanıma saygı gösterdi, ateşperest olmasına rağmen alenen yemedi ve yedirmedi; ben de bu hürmetine karşılık, onun imanla ölmesini mukadder kılıyorum...» buyurmuş. İşte gördüğünüz gibi, Müslümanların orucuna gösterdiğim saygıdan dolayı Allah son anda bana iman nasip etti ve öldükten sonra da Cennetine koydu...

 

 

Kendini Müslüman bilen ve fakat orucunu alenen yiyen kimselerin bu kıssadan alacakları büyük bir ders vardır.

 

Çocukların bile oruçlu olduğu mübarek Ramazan günlerinde, o masum yavrular kadar irade kuvveti gösteremeyenler, hiç olmazsa alenen oruç yemekten utanmalı; bu Mecusi kadarcık olsun edep ve haya göstermelidirler...