Aslıhan Erkişi - O bir musiki çınarı
Aslıhan Erkişi
a.erkisi@meydangazetesi.com.tr
10 Temmuz 2016, 08:00
Gel gönlümü yerden yere
Vurma güzel ne olursun,
Gül dururken dikenleri,
Derme güzel ne olursun…
Benim hocamın şarkısı. Erdinç Çelikkol’un. Daha mı? “Kaybolan yıldız gibi, Selvi boylu ince belli, Hatıralar...”
Bursa’ya her gelişimizde ziyaret etmekten mutlu olduğumuz bir büyüğümüz, hocamızdır Erdinç Çelikkol. Türk Müziği alanında Bursa’ya verdiği emek ve ömür tüm Türkiye’ye örnek olmuş bir değerdir. Büyük devlet korolarına örnek verirken, onun yetiştirdiği ve yönettiği Bursa Büyükşehir Belediyesi Konservatuarı İcra Heyeti’nin icrası hep hatırlatılır olmuştur.
Disiplini, çalışkanlığı, konsantrasyonu, hataya tahammülsüzlüğü, mükemmeliyetçiliği ve yüksek sanat endişesi ben, eşim ve yetiştirdiği, bugün tüm Türkiye’de söz sahibi olmuş öğrencilerinin ortaya çıkışında büyük minnettir.
DERSLERİNE KOŞA KOŞA GİDERDİK
Tüm gün lise derslerinden sonra bir de akşam çocuk yorulur demeyin. Biz onun derslerine koşa koşa giderdik. Bir büyük medeniyeti, aşkı solumaya, tüm ruhumuzun derinliklerine çekmek üzere.
Bursa ve bizler ona ne kadar teşekkür etsek azdır. Hani Bursa’nın bir yerine heykeli dikilecek bir sanat, kültür emekçisi olacaksa, o Erdinç Çelikkol’dur.
DONDURMA GİBİ TATLI
Telefonla aradık, Mudanya- Güzelyalı’daymış hocam. Evini dondurmacılardan tarif etmesinden anlayın ne kadar tatlı biri olduğunu. Mudanya feribot iskelesine kuşbakışı evlerine vardık. Hem Erdinç hocamla hem de uzun yıllar şefkati ve samimiyetine şahit olduğumuz Neriman teyzemizle kucaklaştık, ellerini öptük. Üç kız, bir erkek evlat sahibi hocamıza iki de torun götürdük yanımızda. Hocamız, çocuklarımızın üçüncü dedeleri. Çünkü eşim beni istemeye Erdinç hocamla gelmişti. İşi garantiye almışlardı yani.
‘YAHU BEN DE YEMEK İSTİYORUM’
Çaylar, hatıralar, hal hatır, muhabbet gani... Sonra hocam “Dondurma aldırdım sizin için, ellerimle ikram edeceğim” demez mi. “Hocam bugün yedik dondurma, zahmet etmeyin” deyince, Neriman teyzeye duyurmak istemeden fısıltıyla “Yahu ben de yemek istiyorum, anlasanıza” deyip o meşhur şen gülüşünü patlatıverdi. Tabi hayır demedik.
Dondurma faslı müthişti. O 78 yaşında, bir deha ve kültür emekçisi mutfakta çocuklar için külahta dondurma hazırlıyordu. Birgün bize de öğrencilerimizle nasip olur mu bu muhabbet? “Biz de onların çocuklarına ellerimizle dondurma ikram eder miyiz?” diye geçirdim içimden.
Bir ziyaret 5 saat sürer mi demeyin! Sürdü. Muhabbet, sohbet o kadar kavi ve güzeldi ki. Ellerini öperek vedalaştık..
Önemli not: Öğrencileri, Erdinç Çelikkol’un şarkılarından bir albüm yapmak istiyor, projesi de hazır. Destek konusu ise Bursa Büyükşehir Belediyesi Başkanı sayın Recep Altepe’nin takdirlerine...
Hocadan ‘aferim’ aldım!
Bir seferinde halk konserinde bana icrası basit şarkı vermişti: “Aşka gönül vermem”. Hep zor eserler icra ettiğimizden, gençliğin de olduğu bir rahatlıkla “Amaaan nasılsa okurum” diyerek şarkıyı çalışmamıştım. Konser günü sahneye çıktım ve şarkı sözlerini unuttum. Soğuk terler döküyorum yaz sıcağında, ya hoca farkederse ne yaparım diye! Çünkü hoca çok titizdir. Neyse ben prozodisine uygun sözler uyarlayarak söylüyorum şarkıyı ama elbet bir yerde sıkışacağımı da biliyorken hoca hem koroyu yönetip hem dans edasında bir yürüyüşle tatlı acı bir gülümsemeyle yanıma doğru geldi. Ben kopya vereceğini düşünürken; “Aferim kızım, yeni mi besteledin!” diyerek yanımdan uzaklaştı. Şarkıyı bitirdiğimde yanaklarım kıpkırmızıydı.
.jpg)
a.erkisi@meydangazetesi.com.tr
10 Temmuz 2016, 08:00
Gel gönlümü yerden yere
Vurma güzel ne olursun,
Gül dururken dikenleri,
Derme güzel ne olursun…
Benim hocamın şarkısı. Erdinç Çelikkol’un. Daha mı? “Kaybolan yıldız gibi, Selvi boylu ince belli, Hatıralar...”
Bursa’ya her gelişimizde ziyaret etmekten mutlu olduğumuz bir büyüğümüz, hocamızdır Erdinç Çelikkol. Türk Müziği alanında Bursa’ya verdiği emek ve ömür tüm Türkiye’ye örnek olmuş bir değerdir. Büyük devlet korolarına örnek verirken, onun yetiştirdiği ve yönettiği Bursa Büyükşehir Belediyesi Konservatuarı İcra Heyeti’nin icrası hep hatırlatılır olmuştur.
Disiplini, çalışkanlığı, konsantrasyonu, hataya tahammülsüzlüğü, mükemmeliyetçiliği ve yüksek sanat endişesi ben, eşim ve yetiştirdiği, bugün tüm Türkiye’de söz sahibi olmuş öğrencilerinin ortaya çıkışında büyük minnettir.
DERSLERİNE KOŞA KOŞA GİDERDİK
Tüm gün lise derslerinden sonra bir de akşam çocuk yorulur demeyin. Biz onun derslerine koşa koşa giderdik. Bir büyük medeniyeti, aşkı solumaya, tüm ruhumuzun derinliklerine çekmek üzere.
Bursa ve bizler ona ne kadar teşekkür etsek azdır. Hani Bursa’nın bir yerine heykeli dikilecek bir sanat, kültür emekçisi olacaksa, o Erdinç Çelikkol’dur.
DONDURMA GİBİ TATLI
Telefonla aradık, Mudanya- Güzelyalı’daymış hocam. Evini dondurmacılardan tarif etmesinden anlayın ne kadar tatlı biri olduğunu. Mudanya feribot iskelesine kuşbakışı evlerine vardık. Hem Erdinç hocamla hem de uzun yıllar şefkati ve samimiyetine şahit olduğumuz Neriman teyzemizle kucaklaştık, ellerini öptük. Üç kız, bir erkek evlat sahibi hocamıza iki de torun götürdük yanımızda. Hocamız, çocuklarımızın üçüncü dedeleri. Çünkü eşim beni istemeye Erdinç hocamla gelmişti. İşi garantiye almışlardı yani.
‘YAHU BEN DE YEMEK İSTİYORUM’
Çaylar, hatıralar, hal hatır, muhabbet gani... Sonra hocam “Dondurma aldırdım sizin için, ellerimle ikram edeceğim” demez mi. “Hocam bugün yedik dondurma, zahmet etmeyin” deyince, Neriman teyzeye duyurmak istemeden fısıltıyla “Yahu ben de yemek istiyorum, anlasanıza” deyip o meşhur şen gülüşünü patlatıverdi. Tabi hayır demedik.
Dondurma faslı müthişti. O 78 yaşında, bir deha ve kültür emekçisi mutfakta çocuklar için külahta dondurma hazırlıyordu. Birgün bize de öğrencilerimizle nasip olur mu bu muhabbet? “Biz de onların çocuklarına ellerimizle dondurma ikram eder miyiz?” diye geçirdim içimden.
Bir ziyaret 5 saat sürer mi demeyin! Sürdü. Muhabbet, sohbet o kadar kavi ve güzeldi ki. Ellerini öperek vedalaştık..
Önemli not: Öğrencileri, Erdinç Çelikkol’un şarkılarından bir albüm yapmak istiyor, projesi de hazır. Destek konusu ise Bursa Büyükşehir Belediyesi Başkanı sayın Recep Altepe’nin takdirlerine...
Hocadan ‘aferim’ aldım!
Bir seferinde halk konserinde bana icrası basit şarkı vermişti: “Aşka gönül vermem”. Hep zor eserler icra ettiğimizden, gençliğin de olduğu bir rahatlıkla “Amaaan nasılsa okurum” diyerek şarkıyı çalışmamıştım. Konser günü sahneye çıktım ve şarkı sözlerini unuttum. Soğuk terler döküyorum yaz sıcağında, ya hoca farkederse ne yaparım diye! Çünkü hoca çok titizdir. Neyse ben prozodisine uygun sözler uyarlayarak söylüyorum şarkıyı ama elbet bir yerde sıkışacağımı da biliyorken hoca hem koroyu yönetip hem dans edasında bir yürüyüşle tatlı acı bir gülümsemeyle yanıma doğru geldi. Ben kopya vereceğini düşünürken; “Aferim kızım, yeni mi besteledin!” diyerek yanımdan uzaklaştı. Şarkıyı bitirdiğimde yanaklarım kıpkırmızıydı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder