İman Esasları-2
2. Meleklere İman
Melekler, Allah (c.c.)’ın nefsanî duygulardan arınmış olarak yarattığı nurdan varlıklardır.
Onlar, Allah (c.c.)’ın bütün evrende ve yaratıkları üzerindeki irâdesini ve emirlerini yerine getirmekle görevli ve görevlerinde hiçbir eksiklik ve hata yapmayan varlıklardır. Melekler, Allah (c.c.)’ın kendilerine verdiği izin ve güçle, Rabbimizle peygamberleri arasında elçilik yapmak, canlıların ruhlarını almak, insanların sözleri ve işlerini kaydetmek, ilâhî azabı veya rahmeti emredilen yere indirmek, evrendeki bütün tabiat olaylarını yönetmek gibi görevler yaparlar. İnsanda olan bedensel ve ruhsal hastalıklar onlarda yoktur.
Melekler, Rabbimize koşulsuz, kesintisiz ve kusursuz olarak itaat, ibadet ve O’na hamd ve O’nu tesbih ederler.
Kur’an’da meleklere imanın farz olduğunu bildiren bir çok ayet vardır. Bunun için meleklere inanmayan kişi, bu ayetlerin hükmünü inkar ettiğinden kâfir olur. Meleklere inanmamak, dolaylı olarak vahyi, peygamberi, peygamberin getirdiği kitabı ve tebliğ ettiği dini de inkâr etmek anlamına gelir. Çünkü dinî hükümler, peygamberlere melek aracılığı ile indirilmiştir.
Melekler gözle görülmezler. Onların görünmeyişleri, yok olduklarından değil, insan gözünün onları görebilecek yetenek ve kapasitede yaratılmamış olmasındandır. Melekler, peygamberler tarafından asli şekilleriyle görülmüşlerdir. Asıl şekillerinden çıkıp bir başka maddi şekle, mesela insan şekline girmeleri durumunda diğer insanlarca da görülmeleri mümkün olur.
Melekler nurdan yaratılmış, yemek, içmek, erkeklik, dişilik, evlenmek, uyumak, yorulmak, usanmak, gençlik, yaşlılık gibi özellik ve durumlardan arınmış ruhanî varlıklardır.
Dört büyük melek olan Cebrail, Allah (c.c.) tarafından vahiy getirmekle, Mikâil, evrendeki tabiat olaylarını ve yaratıkların rızıklarını idare etmekle, İsrafil, kıyamet kopacağı ve tekrar diriliş olacağı zaman Sûr’a üflemekle, Azrail ise, ölüm sırasında canlıların ruhunu almakla görevlidir. ( İlmihal, TDV, İSAM Heyeti.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder