Buhârî’de yazılı hadîs-i şerîfde Resûlullah efendimiz “salllallahu aleyhi ve sellem” buyuruyorlar ki: “Sizden öncekiler arasında doksandokuz kişiyi öldürmüş biri vardı. Bu adam yeryüzündekilerin en âlimini sordu.
Bir râhibi tavsiye ettiler. Ona geldi ve;
-"Doksandokuz kişiyi öldüren bir kimse için tövbe (affolma imkânı) var mı?" diye sordu. O râhib de;
-"Hayır !" dedi. Bunun üzerine onu da öldürdü ve onunla yüz kişiyi tamamladı. Sonra, yer yüzündeki insanların en âlimini sordu. Ona başka bir âlimi tavsiye ettiler. Ona geldi;
-"Yüz kişiyi öldürmüş bir kimse için tövbe var mı?" diye sordu. O da;
-"Evet, tövbeyi kim engelleyebilir ! Sen şu yere git. Çünkü orada Allahü teâlâya ibâdet (kulluk) eden insanlar vardır. Sen de onlarla berâber Allah'a kulluk yap. Sakın kendi memleketine dönme !
Çünkü orası kötü bir yerdir." dedi. Adam oraya gitti. Fakat yolu yarıladığında vefât etti. O zaman Rahmet melekleri ile azap melekleri (onun rûhunu alma) konusunda konuştular. Rahmet melekleri:
-"Bu adam tövbe ederek ve kalbi ile Allahü teâlâya yönelerek geldi" dediler.
Azap melekleri ise;
-“O henüz bir hayır işlememiştir" dediler. Onların yanına insan sûretinde başka bir melek geldi. Onu aralarında hâkim yaptılar.
O melek;
-"İki yer arasını (kendi memleketiyle gideceği iyi memleketin arasını) ölçünüz. Bunlardan hangisine daha yakınsa o oradan sayılır." dedi. Ölçtüler ve onu gitmek istediği yere daha yakın buldular. Bunun üzerine onu, Rahmet melekleri aldılar.”
TÖVBE ETMEKTE ACELE EDELİM.
ÖLÜM ANSIZIN GELİR.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder