Ben Onu Çok Sevdim

Ben Onu Çok Sevdim (Duyuru)

Sitemizde “Hayatın İçinden” bölümünde yayınlamak üzere “Ben Onu Çok Sevdim” diye bir bölüm başlattık. Burada sevdiğiniz birini anlattığınız yazıları, hatıralarınızı yayınlayacağız. Bu kişi eşiniz, anneniz, babanız, çocuğunuz, arkadaşınız, kardeşiniz. hocanız, öğretmeniniz olabilir. Hayatta olabilir, olmayabilir. Onu neden ve hangi huylarından dolayı sevdiğinizi anlatın. Belki başkalarına da örnek olur.

http://www.cocukaile.net/ben-onu-cok-sevdim-yeni/

İşte bir örnek :

Ben Onu Çok Sevdim

Ne çocukluğumda ne genç kızlığımda evleneceğim erkeğin boyu şöyle olsun kaşı şöyle olsun teni böyle olsun diye hiç düşünmedim gerçi huyunu da hiç düşünmedim “ALLAH’ım sen bana hayırlı bir eş nasip et” diye dua ettim sadece rabbim dualarımı kabul etti çok şükür…her gün yeniden ve bir önceki günden daha çok sevdiğim bir adam çıkardı karşıma.


İlk zamanlar bende saçma sebeplerden kavga ettim; kahveye gitmesini istemiyordum o da ben kızdıkça inadına gidiyordu, kardeşinin eşinin benimle uğraştığını söylüyordum bana kızıyordu, düğün zamanımızda akrabalarının etkisinde kalıp beni ne kadar kırdığını her hevesimi kursağımda bıraktığını unutamıyordum ve bunlar hep kavga sebeplerimiz oluyordu.


Biz 2010 yılında tanıştık 2011 de nişanlandık 2012 de evlendik 4 senedir beraber 1,5 yıldır evliyiz ilk evladımızı 2013 yılının mart ayında kaybettik… O gece içimdeki acıyı kendi annem bile anlamazken anlayan tek bir kişi vardı EŞİM. Henüz 7 aylık evliydik evladımız 5 aylık karnımda ölmüştü suni sancıyla düşürüldü… bana kendi ailemin bile bakamayacağı kadar iyi baktı hastanede de eve geldiğimizde de.  ALLAH’ın bizi sınadığı ilk sınavı başarıyla geçmiştik isyan etmeden şükredip acımızı içimizde tutarak yaşamaya devam ettik o zaman fark ettimki artık benim ailem oydu….Sadece kocam değil evladımın babası benim Can’ım eksik ve yarım kalan yanlarımı tamamlayan kocaman parçam…


O günden sonra bilerek hiç kırmadım onu, iyi taraflarına şükredip kötü taraflarına sabrettim. Bir daha hiç başına kakmadım yaptıklarını, görmezden geldim benimle uğraşanları. Kızmadım ve karışmadım kahvesine çünkü onunla kavga ettikçe istediğim şeyden her gün biraz daha uzaklaşıyordum. Ben huzuru onun göğsünde uyurken buluyordum, gözlerine bakarken, kokusunu içime çekerken… Bu yüzdende onun kahveden gelip bana ayırdığı zamanla yetinmeye çalıştım , ben değiştikçe o da değişti doğru yolda olduğumu fark ettim.


Biliyordum ki her türlü fedakarlığımı hak ediyordu ve daha da önemlisi ben yaptıklarımın hiç birisini fedakarlık olarak görmüyordum, isteyerek hem de çok isteyerek yapıyordum.  Kalbinin güzelliğini , merhametini , şefkatini nasıl oluyor bilmiyorum ama en sinirli en çekilmez anında bile hissediyordum…Kötü yanları var mı artık onun bile farkında değilim.Babam her zaman kendi babasının hayatındaki en doğru insan olduğunu söylüyordu…Benim için ise bu insan kocam…. O benim hayatımdaki en doğru en güvenilir en adam gibi adam…Rabbime binlerce kez şükürler olsun.

Büşra ATMACA