Komutanlığı yaptığı hiçbir savaşı kaybetmeyen komutan
Hz. Halid Bin Velid (R.A.) sarığı boynunda Hz. Ömer'in (R.A.) yanına getirilir.
Hz. Ömer (R.A.) gözleri dolar ve şöyle der:
- Ya Halid; biliyorsun seni çok severim ama halk elde edilen zaferleri senin şahsında buluyordu. Falan yaptı, filan yaptı diyordu. Ben biliyorum ki bu zaferleri bize ihsan eden ALLAH'tır. Senin, halkın şirke düşmesine sebep olmandan korktum ve o yüzden seni görevinden azlettim.
Hz. Halid (R.A.) hiç lam cim etmeden kabul eder ve emrinde çalıştırdığı Ebu Ubeyde'nin (R.A.) emrinde bir nefer olarak savaşır. Ve ölüm döşeğine kadar böyle gider.
Hz. Halid (R.A.) ölüm döşeğindeyken ağlayarak diyor ki:
- "Vücudumda para kadar yara almadık yer yoktur. Ama şu döşekte tıpkı bir deve gibi burnumun üzerine ölüyorum."
Ve öyle vefat eder. Yanındaki insan şunları der:
Herkesin sevdiği ve saydığı bir insan olarak yaşadı ve İslam'ın bir yitiği olarak vefat etti.
Geriye bir atı ve bir de kılıcını miras bıraktı.
Ruhuna Fatiha...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder