Bir gün Efendimiz SAV Hz.Ali'ye sorar der ki;
-Ya Ali Allah'ı seviyor musun? Evet Ya resulallah
-Peki beni seviyor musun? Evet Ya resulallah
-Peki eşini seviyor musun? Evet Ya resulallah
-Peki çocuklarını? Evet Ya resulallah
-Peki bunların hepsini bir kalbte nasıl yapıyorsun?
Hz Ali beklemediği bu soru karşısında şasırmış ve cevap verememişti. Bunu düşünmem gerek diyerek oradan ayrılmıştı. Hz.Ali düşünceli bir şekilde dolaşırken eşi Hz.Fatıma düşünceli olduğunu fark ederek sorar.
-Nedir bu halin ya Ali? der. Eğer bu düşünceliğin dünyevi kaygılardan dolayi ise sana yakışmaz bırak gitsin. Yok bu halin Rahmanî kaygılardan dolayı ise anlat birlikte çözüm bulmaya çalışalım." der.
Hz. Ali, efendimizle geçen konuşmayı birbir Hz. Fatımaya anlatır. Hz.Fatıma durumu öğrenince tebessüm eder. Hz Ali'ye der ki; "Ya Ali babama git ve de ki;
"Kişi Allah'ı aklıyla ve ruhuyla sever, Peygamberimizi kalbiyle sever, Eşini nefsiyle sever, Çocuklarını sefkatiyle sever."
Hz. Ali aldığı bu cevap karşısında memnun olur ve Efendimizin yanına gelir. Hz. Fatıma'dan öğrendiklerini Efendimize anlatır.
Efendimiz SAV cevabını alınca tebessüm eder. Ve der ki;
"Ya Ali bu bana getirdigin gül, nübuvvet ağacından koparılmıştır."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder