Şehirleşmenin hayatımızın her yönünü sardığı bir devirde yaşıyoruz. Çoğumuz apartmanlarda, bazılarımız büyük sitelerde yaşıyor. Birçoğumuz komşularını tanımıyor. Bahçeli evlerde yaşadığımız devirlerde yaz ayları komşularla birlikte avlularda, teraslarda, işbirliği içinde çalışarak geçerdi. Ne yazık ki şimdilerde komşu komşunun derdinden habersiz…
Hâlbuki Peygamberimiz buyuruyor ki: “Cebrail bana komşu hakkında o kadar tavsiyede bulundu ki, onu mirasçı kılacak sandım…” (Buhari, Edep. 38)
Komşunun komşusu üzerinde bu kadar büyük hakkı varken ne acıdır ki bugün komşularımızın halinden habersiz yaşıyoruz. Hele bir de tatil gelince kimseyi düşünmez oluyoruz.
İmkân sahipleri yaz geldi diye kendilerini yazlıklarına atmadan önce etraflarıyla ilgilenseler, tatile gitme imkânı olmayanlardan bazılarını birkaç gün olsun ağırlasalar ne güzel olmaz mı?
Eğer bunu yapamıyorsak bari çocuklarımıza tembih etsek de tatile gidemeyen arkadaşlarının yanında, “Tatilde şuraya gittik, bunu yedik, bunu yaptık” diye ballandıra ballandıra anlatmasalar. Eskiler eve meyve aldıkları zaman çocuklarının eline verip sokağa göndermezdi. Alan olur alamayan olur diye… Biz de hiç değilse bu kadarını yapabiliriz.
Allah cümlemizi ikram eden ve Rabbinden iki dünyada ikram gören güzel ahlaklı kullarından eylesin. Âmin.
Hatice Kübra Ergin
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder