Yanında olup Ona dokunamamak

Yanında olup Ona dokunamamak

Vahşi, Hz. Hamza'yı Şehit ettiğinde Resulullah (S.A.V) onu şehit edenin Vahşi olduğunu öğrenmişti ve çok hiddetlenmişti, Zaman geçecekti Vahşi bir vesile ile Müslüman olacaktı, Artık Vahşi Resulullah’ın SAV karşısında ama içinde bir korku içinde bir heyecan içinde bir sızı…

“Ben geldim ya Resulullah Müslümanım artık” diyecekti
Resulullah (S.A.V) çok sevinecek çok mahzun olacaktı, o anda yüzünde bir hüzün Vahşiye bakıyordu Amcasını görüyordu sanki o anı, şehitlik anını..

Sonrasında;
”Benim karşıma çıkmasan” diyecekti, “seni gördükçe amcam geliyor aklıma çok üzülüyorum”

Emir telakki edecekti Hazreti Vahşi görünmeyecekti. Herkes mescitte, vahşi, sütunlar arkasındadır…

Yaklaşamamak Resulullaha (S.A.V) metreler mesafesinde olmak ama ona dokunamamak…
Belki olsun diyecekti, olsun müslüman oldum ya, Ona Ümmet oldum ya, bu da büyük nimetti demiştir elbet..

Sonrasında ResulAllah (S.A.V) vefat edecekti…

Mescit öksüz,
Mescit yetim,
Mescit sahipsizdi sanki,
Hazreti Vahşi söz vermişti ya yaklaşamıyordu mescide
Sanki Resulullah (S.A.V) hep oradaydı.

Ve bir gündü…

Hazreti Vahşi mescid arkasındadır,
Yine üzgün,
Gözleri yaşlı,
Özlüyordu çünkü
Dokunamamıştı Resulullaha (S.A.V) ya…

Ve o dem bir ses yükseliyordu
Vahşiii…!
Ne bekliyorsun? Mescit seni bekler,
Gir artık mescide,
Sanki zaman durmuştu,
Sanki mekan yok olmuştu,
Vahşi huzurdaydı..

Sonrasında Yalancı bir peygamber çıkıyordu!
Vahşi onu öldürecekti, belli ki bu şeref onu Resullaha (S.A.V) yakın kılacaktı..

Ezgi bu satırlar üzerinden esinlenilerek yazılmıs kim dayanabilir ki 10 metre mesafede Resulullaha (S.A.V) dokunamamaya…

Vahşi öyle bir sahabi
Onun da imtihanı öyleymİş…

Hani ezginin sözlerinde diyor ya:

Taş bassın yerime dedi gönlüne..
Emri olur başım gözüm üstüne..

Bakmasın demiş birdaha yüzüme..
Emri olur inansın bu sözüme..

Almasın demiş adımı diline..
Vay ben ölem atsın toprak üstüme..

Resim: Uhud Okçular tepesi..