BENİ MERAKTA BIRAKAN GENÇ ŞÖFÖR!
El edip bindiğim taksinin direksiyonundaki gencecik şoför dikkatimi çekti… Bu ne kadar güzel bir çocuktu. Giyimi kuşamı tertemizdi. Kravat takmış, bembeyaz gömlekle bir kibar insandı.
İyi günler dileyip, gideceğim adresi söylediğimde “Peki efendim” deyince duygu ve düşüncelerimde yanılmadığımı anladım. İster istemez merakımı dile getirdim:
-Güzel çocuğum bu mesleği sevdiğin için mi taksicilik yapıyorsun?
-Seviyorum mesleğimi teyzeciğim. Ama bu mesleği geçici olarak yapıyorum.
-Nasıl yani?
-Ben okuyorum efendim.
-Ay ne kadar sevindim biliyor musun? Senin gibi böyle bir insanın daha bu genç yaşta direksiyon başında olup da okuyamadığı için üzülmüştüm. Okuyamayanlara çok üzülürüm.
-Fakülte ikiden terkim efendim.
-Aaa o niye peki?
-Kader efendim…
-Beni iyice merakta bıraktın çocuğum…
-Allah kimsenin başına vermesin… Trafik kazası hayatımızı böyle etkiledi bizim…
-Aman Allah’ım?
-Evet, trafik kazasında annemizi kaybettik… Babam da o kazada çalışamayacak kadar engelli oldu…
-Vah yavrum benim…
-Allah’tan gelene boynumuz bükük… Kız kardeşim Hacettepe Tıp Fakültesinde okuyor… On yaşında da bir kardeşim var… O da okuyor…
Ben artık gence soru soramıyordum. Bir kelime daha söylesem sesim titreyecekti. Çok duygulanmıştım… O gencecik taksi şoförü ise anlatıyordu:
-Bir tercih yapmak zorundaydık… Dedim ki: “Ben okulu bırakacağım… Seni okutacağım… Evimize bakacağım… Sen ise okuyup doktor olduğunda babama ve kardeşime bakacaksın… Ben yarım kalan eğitimimi tamamlayacağım…”
-Sen hangi okula gidiyordun güzel yavrum?
-Ben iktisatta okuyorum teyzeciğim… İkinci sınıftan terk durumundayım… Çoğu gitti azı kaldı… Allah nasip ederse kardeşim seneye doktor çıkacak… O zaman evimize o bakacak… Ben de yarım kalan eğitimimi tamamlayacağım. Tabii Allah nasip ederse…
O an evladım yaşındaki o gencecik şoför gözümde sorumluluğun sırrına vâkıf, aile sevgisini ve saygısını almış, hayata küsmek yerine kardeşleri ve ailesine bağlanmış altın kalpli bir başarı abidesi olmuştu…
Koca koca adamların ana baba, kadın eline baktığı, topluma yük olacak derecede pis işlere karıştığı bir dönemde, trafik kazasıyla yarım kalan aileyi ve geleceklerini kurtarma azmi ve kararlığı vardı. Rabbim mutluluklarının devamını versin inşallah…
Fatma Cılız-Ankara
El edip bindiğim taksinin direksiyonundaki gencecik şoför dikkatimi çekti… Bu ne kadar güzel bir çocuktu. Giyimi kuşamı tertemizdi. Kravat takmış, bembeyaz gömlekle bir kibar insandı.
İyi günler dileyip, gideceğim adresi söylediğimde “Peki efendim” deyince duygu ve düşüncelerimde yanılmadığımı anladım. İster istemez merakımı dile getirdim:
-Güzel çocuğum bu mesleği sevdiğin için mi taksicilik yapıyorsun?
-Seviyorum mesleğimi teyzeciğim. Ama bu mesleği geçici olarak yapıyorum.
-Nasıl yani?
-Ben okuyorum efendim.
-Ay ne kadar sevindim biliyor musun? Senin gibi böyle bir insanın daha bu genç yaşta direksiyon başında olup da okuyamadığı için üzülmüştüm. Okuyamayanlara çok üzülürüm.
-Fakülte ikiden terkim efendim.
-Aaa o niye peki?
-Kader efendim…
-Beni iyice merakta bıraktın çocuğum…
-Allah kimsenin başına vermesin… Trafik kazası hayatımızı böyle etkiledi bizim…
-Aman Allah’ım?
-Evet, trafik kazasında annemizi kaybettik… Babam da o kazada çalışamayacak kadar engelli oldu…
-Vah yavrum benim…
-Allah’tan gelene boynumuz bükük… Kız kardeşim Hacettepe Tıp Fakültesinde okuyor… On yaşında da bir kardeşim var… O da okuyor…
Ben artık gence soru soramıyordum. Bir kelime daha söylesem sesim titreyecekti. Çok duygulanmıştım… O gencecik taksi şoförü ise anlatıyordu:
-Bir tercih yapmak zorundaydık… Dedim ki: “Ben okulu bırakacağım… Seni okutacağım… Evimize bakacağım… Sen ise okuyup doktor olduğunda babama ve kardeşime bakacaksın… Ben yarım kalan eğitimimi tamamlayacağım…”
-Sen hangi okula gidiyordun güzel yavrum?
-Ben iktisatta okuyorum teyzeciğim… İkinci sınıftan terk durumundayım… Çoğu gitti azı kaldı… Allah nasip ederse kardeşim seneye doktor çıkacak… O zaman evimize o bakacak… Ben de yarım kalan eğitimimi tamamlayacağım. Tabii Allah nasip ederse…
O an evladım yaşındaki o gencecik şoför gözümde sorumluluğun sırrına vâkıf, aile sevgisini ve saygısını almış, hayata küsmek yerine kardeşleri ve ailesine bağlanmış altın kalpli bir başarı abidesi olmuştu…
Koca koca adamların ana baba, kadın eline baktığı, topluma yük olacak derecede pis işlere karıştığı bir dönemde, trafik kazasıyla yarım kalan aileyi ve geleceklerini kurtarma azmi ve kararlığı vardı. Rabbim mutluluklarının devamını versin inşallah…
Fatma Cılız-Ankara
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder