NEDEN ANNE NEDEN

NEDEN ANNE NEDEN

 

Anne yok hiç bir şeyin ne tadı, ne de anlamı
ben göz yaşlarımda yaşlanıyorum
Gülmeleri unuttu gözlerim
düşlerim yaralı kurşuna yenildi dizlerim

Doyasıya sevmek vardı muska gibi boynumda
bir ben vardım haramilerin tam ortasında
sev dedin hep sev, karşılığı olmasa da
yaradan aşkına sev, yunus misali sev
Sevdikçe düştük dara
hesapsız kitapsız yürüdük dar ağacına
Bana hayat denen yağlı urgan, son sözümü hiç sormadı anne
 

sevenler hep sırtından vurulurmuş
Bizim duvar halılarımızda ala geyikler
Bizim masallarımızda zümrüdü anka kuşları
Bana hiç sırtlanlardan bahsetmedin Anne..
 

Anne hani yarınlar güzel olacaktı
hani yarım yanlarımı, yarim tamamlayacaktı
babasız çocuklar büyüse de hep kalır bir yanları yetim
Anne nasıl beceriyordun gizli saklı ağlamayı
Herşeyi öğrendim de senden,
Bazı acılar çok büyük geliyor annem
Tansiyon ilacın misali içime atmayı öğrenemedim.

 

*******

 

Anne geri dönmeyecek gidişlere uğurlanan babamın yadigârı
Anne ölüme bakan boş ve temiz gözlerini arıyorum
Seveceğim her insanda senin.
O gülmeyi unutmuş gözlerinden akan gözyaşlarının kıymetini
Ağlamayı unutmuş olanlar nereden bilsin
Ki onlar ağlamayı zaaf biliyorlar ama sen zaafı da bilmezsin. Bilme be anne
Anne biliyorum çocukluğumda alamadığın bisikleti alacaksın bana
Kâh cam kenarında kâh kapı önünde uzaklara bakarak ama gönülden bekleyeceksin
Ve ben sırf sen bekliyorsun diye sıyrılıp kurşunların arasından, sana geleceğim

Anne sana yine İlk sevdamı utanıp söyleyemeyeceğim.
Anne sen yine gözbebeklerimden anlayacaksın anlaşılmaz sandığımı.
Anne mevsim yine kış, bilirim sen hiç sevmezsin akan damı,tüten sobayı
Oysa ben kar metrelerce yağsın isterim.
Kurtların ulumaları yüreğime korku düşürmez de yaşadığımı, nefes aldığımı, var olduğumu hatırlatır bana.
“Susarak konuşulurmuş” demek isterim uzun sessizliğimiz sonrasında.

Sen örtersin yorganı geceler uzanır sen uzanırsın yanıma
bana yine içinde alageyikler olan masallar anlatır mısın ana
Ben eski günleri özledim
Bakkal veresiye yazar mı anne
Uzun, tüp gaz, sana yağ… Kuyruklarından sıyrılıp
İçinde dostluk, içinde umut olan,
Bana biraz siyah beyaz günlerden alabilir misin anne!

 

Yazar ve Şair
Ersal Özkan