Allah'a Giden Yollar
Büyük alim ve mutasavvıf Necmeddin-i Kübra hazretlerinin meşhur sözüdür:
“etturûku ilellahi bi adedi enfâsil helâik”
Yani: “Allah’a giden yollar, canlıların aldığı nefesler adedincedir.”
İnsanlar, yaşadıkları coğrafyadaki ihtiyaca ve zamanın gereksinimlerine göre İslam’a hizmette bir rota çizerler. Bunu çizerken, ayrıca kendi yaşadıkları toplumun kavmi özelliklerinin ve alışkanlıklarının etkisinde kalırlar. Bazen de bu etkilenmeyle birlikte sanki insanı Allah’a götüren sadece ibadetler ve dualarmış gibi zannedilir.
Hâlbuki Kuranı Kerim’i okurken görürüz ki Allah’ın rızasına ve kurbiyetine eriştiren yollar tarif edilirken sosyal alana tekabül eden taraf en büyük dilimi oluşturmaktadır. Kendi nefsimiz de dahil olmak üzere ailemize, çevremize hatta bütün bir mahlukata karşı vazifelerimiz çok büyük önem arz etmektedir.
Peygamber efendimiz de, “İman yetmiş küsur şubedir. Bu şubelerin en üstünü “La İlahe İllallah” sözü, en alt tabakası, yoldaki eza veren şeyleri gidermektir. ” (Müslim, İman, 58) buyururken Allah’ a giden yolun mahlukata şefkatten ve iyilikten geçtiğini ifade etmiştir.
Beşeri hayatımızda, insanlarla olan ilişkilerimizde, çoğu zaman önemsemediğimiz bazı şeyler vardır ki asıl Allahu Zülcelal’in hoşnutluğu bu davranışlardadır.
Birisinin yüzüne gülümsemek, hüzünlü birinin derdine ortak olmak veya sıkıntılı bir insanı dinlemek veyahut kendi iç âlemimizde şeytani dürtüleri, Allah için köreltmek ve nefsin o yöndeki baskılarına boyun eğmemek…
İmanın en büyük tezahürü olan güzel ahlakın esasları da bunlar değil midir?
Evet, eğer siz muhtaç birisine karşı cimriliğinizi yeniyorsanız; cesaretin gerekli olduğu yerde korkaklığınızı yeniyorsanız; metin olmanız gerektiği yerde aczinizi yeniyorsanız; öfkelendiğiniz zaman, sabrı ve vakarı gösterebiliyorsanız, evet, bunların tümü Allah’ın rızasına eriştiren yollardır.
Tanımadığınız bir kimseye yardım ederken, düşmekten kurtarırken veya kaldıramayacağı bir yükü kucaklayıp sırtına koyarken veya yetişemeyeceği bir şeyi alıp uzatırken veya bir probleminin çözümüne yardım ederken yahut herhangi bir işini görürken… Evet, bunları yaparken, ruhunuza bir hafiflik geldiğini, vücudunuzun boşlukta bir yük taşır gibi olduğunu hissettiniz mi?
Ruhunuzun yükseklere doğru sevinçle kanat çırptığını ve içinize gizli bir neşe dolduğunu hissetiniz mi? İşte bu, Allah’a vasıl eden yoldur!
Allah u teâla el-Berr’dir. Yani mutlak ve sınırsız iyilik ve ihsan onun ismidir. Yeryüzünde iyilik yapan her kul da Rabbinin himayesi altına girer ve mükafata kavuşur.
İnsanlar, yaşadıkları coğrafyadaki ihtiyaca ve zamanın gereksinimlerine göre İslam’a hizmette bir rota çizerler. Bunu çizerken, ayrıca kendi yaşadıkları toplumun kavmi özelliklerinin ve alışkanlıklarının etkisinde kalırlar. Bazen de bu etkilenmeyle birlikte sanki insanı Allah’a götüren sadece ibadetler ve dualarmış gibi zannedilir.
Hâlbuki Kuranı Kerim’i okurken görürüz ki Allah’ın rızasına ve kurbiyetine eriştiren yollar tarif edilirken sosyal alana tekabül eden taraf en büyük dilimi oluşturmaktadır. Kendi nefsimiz de dahil olmak üzere ailemize, çevremize hatta bütün bir mahlukata karşı vazifelerimiz çok büyük önem arz etmektedir.
Peygamber efendimiz de, “İman yetmiş küsur şubedir. Bu şubelerin en üstünü “La İlahe İllallah” sözü, en alt tabakası, yoldaki eza veren şeyleri gidermektir. ” (Müslim, İman, 58) buyururken Allah’ a giden yolun mahlukata şefkatten ve iyilikten geçtiğini ifade etmiştir.
Beşeri hayatımızda, insanlarla olan ilişkilerimizde, çoğu zaman önemsemediğimiz bazı şeyler vardır ki asıl Allahu Zülcelal’in hoşnutluğu bu davranışlardadır.
Birisinin yüzüne gülümsemek, hüzünlü birinin derdine ortak olmak veya sıkıntılı bir insanı dinlemek veyahut kendi iç âlemimizde şeytani dürtüleri, Allah için köreltmek ve nefsin o yöndeki baskılarına boyun eğmemek…
İmanın en büyük tezahürü olan güzel ahlakın esasları da bunlar değil midir?
Evet, eğer siz muhtaç birisine karşı cimriliğinizi yeniyorsanız; cesaretin gerekli olduğu yerde korkaklığınızı yeniyorsanız; metin olmanız gerektiği yerde aczinizi yeniyorsanız; öfkelendiğiniz zaman, sabrı ve vakarı gösterebiliyorsanız, evet, bunların tümü Allah’ın rızasına eriştiren yollardır.
Tanımadığınız bir kimseye yardım ederken, düşmekten kurtarırken veya kaldıramayacağı bir yükü kucaklayıp sırtına koyarken veya yetişemeyeceği bir şeyi alıp uzatırken veya bir probleminin çözümüne yardım ederken yahut herhangi bir işini görürken… Evet, bunları yaparken, ruhunuza bir hafiflik geldiğini, vücudunuzun boşlukta bir yük taşır gibi olduğunu hissettiniz mi?
Ruhunuzun yükseklere doğru sevinçle kanat çırptığını ve içinize gizli bir neşe dolduğunu hissetiniz mi? İşte bu, Allah’a vasıl eden yoldur!
Allah u teâla el-Berr’dir. Yani mutlak ve sınırsız iyilik ve ihsan onun ismidir. Yeryüzünde iyilik yapan her kul da Rabbinin himayesi altına girer ve mükafata kavuşur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder