504. HAKK'IN SEVDİĞİ KULUNA HİTABI:
"BEN SENİN YANINDAYIM, BENİ UZAKTA SANMA!"
• Senin yanındayım, beni uzak görme! Benim yanımdasın, benden ayrılma!
• Mimardan, yani kendini yaratandan uzak düşen kisinin işi yolunda, uygun olur mu?
• Benim gözümle neselenen göz parlar, keskinleşir, öteleri, gaybı görür. Duyduğu manevî zevkden ötürü mahmurlaşır.
• İçinde benim rüzgarımın estiği, sevgimin dolaştığı gönülde, manevî güller açar, nurlarla dolu gül bahçesi olur.
• Bensiz sana bir parmak bal verseler, o bir parmak baldır ama yüzlerce arısı vardır.
• Bensiz seni bir işe, bir yere amir tayin etseler, binlerce memurdan beter hale gelirsin. Bir emir kulu olursun.
• Halk, insanlar karınca gibidirler. Biz ise Süleyman'ız. Sus, sırlı ol, gizlen.
Şefik Can, Dîvân-I Kebîr’den Seçmeler, c.2, 504
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder