Günün Menkıbesi: Genç aşık

Günün Menkıbesi: Genç aşık

Şerbetçi Baba "rahmetullahi aleyh", Gelibolu’yu nurlandıran bir Allah dostu. O devirde genç bir aşık, bu zatın büyüklüğünü işitip Gelibolu’ya geldi. Maksadı, ziyaret etmekti bu zatın kabrini. Ancak çok aradıysa da, bulamadı kabrini. Akşam olunca, bir eve misafir oldu. O gece, sevdiklerinden birine göründü mübarek. Ve rica etti: - Filan evde misafir olan genci al, bana getir! Sabah olunca, gidip buldu o genci. Ve sordu: - Siz Şerbetçi Babayı mı ziyaret edecektiniz? - Evet. Aldı genci, götürdü mübareğin kabrine. Genç aşık, kabir başında bir müddet sessiz oturduktan sonra konuşmaya başladı kabirdekiyle. Mübarek zat nasihat etti gence: - Evladım, en mühim şey, İslamiyet’i öğrenmek ve ona göre yaşamaktır. Allahü teâlânın emir ve yasaklarına ehemmiyet vermeyenler, burada çok pişmanlık çekiyorlar. Ve ilave etti: - İman ve itikat doğru değilse, azaptan kurtuluş imkansız burada. Delikanlı sordu: - Bana tavsiyeniz nedir efendim? - “Ehl-i sünnet alimleri”nin kitaplarını okuyup, bir an önce imanını düzeltmeye bak evladım. Ama acele et. Zira ecelin ne zaman geleceği belli olmaz. Sana yardıma geldim O devirde yalnız yaşayan bir kişi vardı. Evinde ibadetle meşguldü hep. Ancak bir ara hastalandı ve gitgide şiddetlendi hastalığı. Bakacak kimsesi de yoktu garibin. Çaresizlikle açtı ellerini, yalvardı: - Ya Rabbi! Bana bir yardımcı gönder! O anda aralandı kapısı. İçeri nurani bir zat girip gülümsedi kendisine: - Yalnızsın galiba. - Evet efendim. - Yardımcıya mı ihtiyacın var? - Evet. - Ben sana yardıma geldim. Adamcağız hem sevinçli, hem de şaşkındı. Zira tanımıyordu bu gelen kişiyi. Sordu hemen: - İyi ama siz kimsiniz? Hem kapı kapalıydı, nasıl girebildiniz içeri? - Mühim değil. Şimdi mühim olan, senin hastalığın. Hemen bir ev ilacı yapıp yedirdi ona. Allah’ın izniyle adam bir anda şifa bulup kalktı ayağa. Mübarek zat çıkıp giderken fısıldadı: - Bana Şerbetçi Baba derler, Gelibolu’da bulunurum. Adam merak etti bu Allah dostunu. Koştu Gelibolu’ya, rica etti ilk rastladığı adama: - Beni Şerbetçi Babaya götürür müsün? Adam; - Hayhay, dedi. Ve alıp götürdü onu bir türbeye: - İşte, Şerbetçi Baba burada yatıyor. Adam tutamadı gözyaşlarını. Okudu fatihaları, gönderdi ruhuna. Zor ayrıldı türbesinden.