22 Mart 2017 Çarşamba

MUSAFAHA

MUSAFAHA

 

‘Musafaha’, el sıkışma, tokalaşma ve kucaklaşma demektir.

 

İslâmî terim olarak musafaha, iki Müslümanın karşılaştıklarında, selâm verdikten sonra, erkek erkekle ve kadın kadınla, birbirlerine güler yüzle ve sevgiyle göğüsleri birbirine dokunacak şekilde kucaklaşmaları ve gönülden selâmlaşmalarına denir.        

 

Hoşgörülü olma ve bağışlama anlamına gelen ‘safh’ ile aynı kökten türemiştir. Kur’an-ı Kerim’de sekiz ayette bu kökten türeyen fiiller yer almıştır.

 

Müsafaha kelimesiyle adlandırılan bu fiili selamlaşma, insanlar arasında karşılıklı olarak bağışlayıcı ve hoşgörülü davranışın geçerli olduğunu gösteren bir hareket olarak nitelendirilmiş olmaktadır. El sıkışan ve birbirini kucaklayan insanlar, bu sıcak davranışla, kardeşçe bir ilişki içinde olduklarını ve aralarında içtenlikli bir yakınlık bulunduğunu ortaya koymaktadırlar.

 

Müsafaha sünnettir ve Rasûlullah (s.a.v.) tarafından büyük önem verilen iyi bir davranış örneğidir. Sevgi, barış ve dostluk belirtisi olduğu için özellikle teşvik ve tavsiye edilmiştir. İyi niyetin, sevgi ve nezaketin Müslüman toplumda yaygınlık kazanmasını sağlayan gönüllü ve sembolik bir harekettir ve sosyal hayata kalite getiren bir davranıştır.

 

Hadis-i şerifte Rasûlullah (s.a.v.), “Birbirleriyle karşılaşan iki Müslüman el sıkıştığında, onlar daha oradan ayrılmadan günahları affedilir.” buyurmuşlardır. Ancak musafaha, yalnızca erkekler veya kadınlar arasında yapılacak bir sünnettir. Çünkü bir çok hadis kaynağında yer alan rivayetler Rasûlullah (s.a.v.)’ın kadınlarla el sıkışmadığını, musafaha yapmadığını göstermektedir. [1]

 

Hz. Aişe (r.a.)’dan rivayet edilir ki:

‘Hz. Peygamber (s.a.v.) kadınlarla biat ettiği zaman sözle biat ederdi. Onların hiçbirinin elinden tutmazdı. Vallahi biat zamanında Peygamber (s.a.v.)’in eli hiçbir kadının eline dokunmamıştır. Onlardan birisi ile biat etmesi, ‘bunun üzerine seninle biat ettim’ sözü ile olmuştur.’ dedi.

 

Saygı bakımından küçükler büyüklerin, çocuklar anne ve babalarının, öğrenciler hocalarının, çırak ustasının, kadın kocasının elini öpmesinde dinimizce bir sakınca görülmemiştir.

 



[1] Nesâi, Bey’a, 18; İbn Mace, Cihad, 43; Müsned, II, 213, VI, 357.


BU YAZI  AŞAĞIDAKİ SİTEDEN ALINMIŞTIR:
http://www.islamahlaki.com/default.asp?kat_no=663
 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder