Hikaye: Şeytan İnsanı Nasıl Kandırır?
Geçmiş zamanlarda ilim öğrenmeye heveslenmiş, iri yarı ama biraz saf bir genç vardı. Medreseye gelmiş, ders ve vaazlar dinlemeye başlamıştı.
Bu genç, dinlediği vaazlarda “Şeytan insanı kandırır,” diye bahsedildiğini duyunca içinde şeytana karşı büyük bir nefret doğdu. Devamlı arkadaşlarına:
- Keşke şu şeytan karşıma çıksa da onu bir güzel pataklasam! İnsanları kandırmak nasıl oluyormuş bir göstersem! diyordu.
Talebe arkadaşları onun bu sözüne gülüp geçiyorlar,
- Şeytan öyle senin zannettiğin gibi bir şey değil. Onu öyle pataklayamazsın. Yalnız onun hilelerine karşı devamlı uyanık olmalısın, diye öğüt veriyorlardı.
Genç ise:
- Ben ondan bu kadar nefret ediyorum, hiç onun hilelerine aldanır mıyım? Diyordu.
Bir gün şeytan bu gencin rüyasına girdi.
- Ben senin her yerde aradığın şeytanım. Hadi bakalım bana ne yapacaksan yap! dedi.
Genç şeytanı karşısında görünce açtı ağzını yumdu gözünü:
- Sen ne biçim bir mahlûksun, ne istiyorsun insanoğlundan! Onları kandırmakla eline ne geçiyor! diye bir yandan laf saymaya, bir yandan da yumruklarını indirmeye başladı.
Fakat şeytan istifini hiç bozmadan:
- Ben şimdi sana yapağımı bilirdim ya, senin gibi bir gençle uğraşmak bana yakışmaz. Hem nasıl olsa senin doksan sene ömrün var. Hele şimdi git, seninle hesabımı bir ara nasıl olsa görürüm, deyip gözden kayboldu.
Genç sabah uyanınca:
- Demek ben doksan yaşıma kadar yaşayacağım. Öyleyse ahirete hazırlanmak için çok zamanım var. Hele şimdi gideyim biraz gençliğimi yaşayayım, ihtiyarlayınca ibadet ederim, deyip medreseyi terk etti. İlmi, ibadeti bıraktı, dünya işlerine daldı.
Aradan biraz zaman geçmişti, bir gün Azrail aleyhisselam çıkıp geldi ve gence:
- Ömrün bitti, canını almak için geldim, dedi.
Genç:
- Nasıl olur? Benim doksan yaşına kadar ömrüm olması lazım, dedi.
Azrail aleyhisselam:
- Bunu sana kim söyledi? Deyince, saf genç:
- Şey… Bir gün rüyama şeytan girmişti, o söyledi, dedi. Azrail aleyhisselam:
- Sana hiç kimse ‘Şeytan insanı kandırır,’ demedi mi? Bak işte kandırmış, dedi.
Genç saçlarını yolmaya başladı:
- Vay benim başıma gelen! Demek şeytan insanı böyle kandırırmış! Diye feryat ederek, çaresizlik içinde canını teslim etti.
Bu genç, dinlediği vaazlarda “Şeytan insanı kandırır,” diye bahsedildiğini duyunca içinde şeytana karşı büyük bir nefret doğdu. Devamlı arkadaşlarına:
- Keşke şu şeytan karşıma çıksa da onu bir güzel pataklasam! İnsanları kandırmak nasıl oluyormuş bir göstersem! diyordu.
Talebe arkadaşları onun bu sözüne gülüp geçiyorlar,
- Şeytan öyle senin zannettiğin gibi bir şey değil. Onu öyle pataklayamazsın. Yalnız onun hilelerine karşı devamlı uyanık olmalısın, diye öğüt veriyorlardı.
Genç ise:
- Ben ondan bu kadar nefret ediyorum, hiç onun hilelerine aldanır mıyım? Diyordu.
Bir gün şeytan bu gencin rüyasına girdi.
- Ben senin her yerde aradığın şeytanım. Hadi bakalım bana ne yapacaksan yap! dedi.
Genç şeytanı karşısında görünce açtı ağzını yumdu gözünü:
- Sen ne biçim bir mahlûksun, ne istiyorsun insanoğlundan! Onları kandırmakla eline ne geçiyor! diye bir yandan laf saymaya, bir yandan da yumruklarını indirmeye başladı.
Fakat şeytan istifini hiç bozmadan:
- Ben şimdi sana yapağımı bilirdim ya, senin gibi bir gençle uğraşmak bana yakışmaz. Hem nasıl olsa senin doksan sene ömrün var. Hele şimdi git, seninle hesabımı bir ara nasıl olsa görürüm, deyip gözden kayboldu.
Genç sabah uyanınca:
- Demek ben doksan yaşıma kadar yaşayacağım. Öyleyse ahirete hazırlanmak için çok zamanım var. Hele şimdi gideyim biraz gençliğimi yaşayayım, ihtiyarlayınca ibadet ederim, deyip medreseyi terk etti. İlmi, ibadeti bıraktı, dünya işlerine daldı.
Aradan biraz zaman geçmişti, bir gün Azrail aleyhisselam çıkıp geldi ve gence:
- Ömrün bitti, canını almak için geldim, dedi.
Genç:
- Nasıl olur? Benim doksan yaşına kadar ömrüm olması lazım, dedi.
Azrail aleyhisselam:
- Bunu sana kim söyledi? Deyince, saf genç:
- Şey… Bir gün rüyama şeytan girmişti, o söyledi, dedi. Azrail aleyhisselam:
- Sana hiç kimse ‘Şeytan insanı kandırır,’ demedi mi? Bak işte kandırmış, dedi.
Genç saçlarını yolmaya başladı:
- Vay benim başıma gelen! Demek şeytan insanı böyle kandırırmış! Diye feryat ederek, çaresizlik içinde canını teslim etti.
Çok güzel..Cenab-ı Hakk bizi bize bırakmasın inş.Teşekkürler
YanıtlaSil