9 Mart 2015 Pazartesi

Cemreler Yüreğimizi de Isıtsın

Cemreler Yüreğimizi de Isıtsın


İsmail AYBEY

Bu yıl ülke genelinde kış ayı kendini fena hissettirdi. Kar, fırtına, yağmur, buz çok oldu. Mesela Manisa belki de 5 yıldır görmediği kışı gördü. Her şeyin fani olduğu dünyamızda şükür ki bu soğuklar da geride kaldı. İki üç gündür güneş yüzünü göstermeye başladı.
 
Havaların ısınmaya başladığının, kışın soğuk günlerinin geride kaldığının habercisi olan cemreler, bir bir düşmeye başladı.  Baharın müjdecisi olarak kabul edilen “cemre” kelimesinin dilerseniz öncelikle ne mânâya geldiğine bakalım.
 
            Günümüzde isim olarak çocuklara da koyulan Cemre, aslında yanmış kömür parçası, kor anlamına geliyor. İlkbahara doğru önce havada, sonra suda, nihayet toprakta yedişer gün aralıklarla meydana gelen sıcaklık yükselişidir. Bu yıl ilk cemre 20 Şubatta havaya, ikincisi 27 Şubatta suya düştü. Üçüncüsü de 6 Martta toprağa düşüyor.  
 
            Eskiden, acemi genç muhabirlere şaka yapmak için çokça kullanılırmış cemre düşme hadisesi... Yeni başlayan muhabirlere, “Evladım bak bugün cemre suya düşecekmiş, git şunun fotoğrafını çek de haber yapalım” denilerek dere, göl kenarlarına, su birikintilerinin bulunduğu yerlere gönderirlermiş. Zavallı muhabir de elinde fotoğraf makinesi dolanıp dururmuş akşama kadar, cemreyi görüntüleyeceğim diye. Akşama doğru boynu bükük, gazeteye döner, çekemedim efendim, diyerek makineyi büyük bir mahcubiyetle masanın üzerine bırakırmış...
 
            Cemre, havaları ısıttığı gibi inşallah bizim de yüreğimizi ısıtır. Cinayetlerin, hırsızlıkların, arsızlıkların, kavgaların, dargınlıkların, kırgınlıkların arttığı günümüzde buna hepimizin çok ihtiyacı var.
 
            Cemreyle ilgili yazmış olduğum bir şiirimi sizlerle paylaşmak istiyorum.
            Her şey gönlünüzce olsun…
         

YÜREĞİME CEMRE DÜŞTÜ
 Hasret kaldım ben o yâre,
Yüreğime cemre düştü.
Onu sordum hep ağyara,
Yüreğime cemre düştü.
 
Ona ait yok bir resim,
Bekledim onu dört mevsim,
Duyulmaz oldu bu sesim,
Yüreğime cemre düştü.
 
Yollarda yürürüm sersem,
Gelse de ömrümü versem,
Yollarına güller sersem,
Yüreğime cemre düştü.
 
Şakaklarda mevsim kıştır,
Benimkisi ne zor iştir,
Bir ömür peşinde koştur,
Yüreğime cemre düştü.
 
Şalı omza bürü de gel,
Saçlarını sürü de gel,
Ardım sıra yürü de gel,
Yüreğime cemre düştü.
 
Geldi bak şairin kışı,
Bir gün olur düşer başı,
AYBEY yazar mezar taşı,
Yüreğime cemre düştü.

 
 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder